MVV Maastricht kent in meer dan 120 jaar clubgeschiedenis pieken en dalen. Tot 1977 speelde het professionele leven van MVV Maastricht zich af in de hoogste klasse van het Nederlandse voetbal. In de ruim drie decennia die daarop volgden degradeerde MVV Maastricht drie keer naar de Eerste Divisie om telkens binnen twee jaar weer te promoveren. Dat toont de veerkracht aan van de club die in 1984 en 1997 zijn grootste successen vierde met het kampioenschap in de Eerste Divisie. De roemruchtste periode werd echter gevormd door de jaren '70, toen MVV-groepswinnaar werd in de Intertoto Cup en een blondgelokte rebel uit Chevremont zou uitgroeien tot hét clubicoon van MVV en Speler van de Eeuw van onze club. We hebben het over Willy Brokamp.

Sinds de degradatie in 2000 is het MVV niet meer gelukt om terug te keren naar het hoogste niveau van het Nederlands betaalde voetbal.

Klik hier om Willy Brokamp nog eens aan het werk te zien. 

MVV Maastricht presenteerde de visie 'Magie van Maastricht'. Een duidelijke heldere visie waarmee de beleidsbepalers de richting van de club voor de toekomst aangegeven. Vanuit de jeugd structureel bouwen aan een succesvol MVV. De Maastrichtse club als ontwikkelclub.

Lees HIER het Visie-document.

Onderstaand een overzicht van de ruim honderdjarige clubhistorie van de roemruchte Maastrichtse Voetbal Vereniging.

MVV Maastricht (Maatschappelijke Voetbal Vereniging Maastricht) is opgericht op 2 april 1902. Tot het seizoen 2010/11 heette de club MVV (Maastrichtse Voetbal Vereniging). De spelers van de club worden ook weleens "De Sterrendragers" genoemd: in het embleem van de club zit de ster, het stadsymbool van de stad Maastricht, verwerkt. In de volksmond wordt MVV Maastricht ook wel liefkozend Us MVV'ke (ons MVV'tje) genoemd.

Geschiedenis

De vroege jaren (1902 – 1953)

MVV Maastricht werd in 1902 opgericht als MVC (Maastrichtse Voetbal Club). Deze naam veranderde echter om de zoveel tijd, totdat de club in 1908 de naam MVV aannam. De club had in deze jaren ook nog geen vaste speellocatie: de eerste officiële wedstrijd werd gespeeld in de wijk Amby, waarna verschillende locaties volgde. In 1911 had de club toch een vast speelterrein gevonden: stadion De Boschpoort. In de jaren tot het invoeren van het profvoetbal (tot 1954) wisselde de club succesvolle jaren af met minder succesvolle jaren. Zo miste de club het kampioenschap van 1926 op één punt afstand van SC Enschede, en eindigde ze in de jaren 1932/1933, 1935/1936, 1938/1939 en 1946/1947 ook op een tweede plaats, achter resp. PSV, NAC, EVV en SV Limburgia. Het hoogtepunt van de club was echter in het seizoen 1947/1948: ze werden kampioen van de competitie. Hierdoor mochten ze uitkomen in de kampioenspoule: ze eindigde vierde achter Ajax, Heerenveen en N.E.C., maar voor BVV en Blauw Wit. In de jaren vanaf de oprichting waren al wat MVV’ers opgeroepen voor het Nederlands elftal: namen als Hubert Felix, Joke Soons, Jeu van Bun, Dré Ravenstein en Pol den Hoed werden opgeroepen om voor hun land te spelen.

De invoering van het betaald voetbal (1954 – 1969)

In 1954 werd er vrede gesticht tussen de KNVB en de NBVB, waardoor de competitie (die negen wedstrijden oud was) werd stopgezet en werd vervangen door het (semi-) betaalde voetbal. Er werd een nieuwe competitie gevormd met veertien eersteklassers per afdeling, waarvan de bovenste negen zouden promoveren naar de nieuw te vormen hoofdklasse. MVV werd dat jaar derde, en mocht dus in deze klasse uitkomen. In deze hoofdklasse mochten de bovenste negen clubs weer promoveren naar de Eredivisie. MVV werd hierin achtste, en mocht dus de eredivisie vanaf het eerste seizoen meemaken. Het eerste seizoen begon meteen voortvarend: de competitie werd met een vierde plaats afgesloten. In dit jaar werd De Boschpoort uitgebreid tot 18.000 plaatsen. Het duurde echter maar vijf jaar voordat MVV verhuisde naar een ander stadion: vanaf het seizoen 1961/1962 werd ingetrokken in het nieuwe stadion “Geusselt”.

De “Gouden jaren” met Willy (1970 – 1973)

In 1970 was MVV-poulewinnaar in de Intertoto Cup. De echte successen werden pas weer behaald na het aantrekken van de, toen 18-jarige, Willy Brokamp. Onder zijn leiding werden er begin jaren ’70 goede resultaten bereikt, en werd hij in het jaar 1973 gekozen als “Voetballer van het Jaar”. In dat jaar werd hij met 18 doelpunten topscorer van de eredivisie, waardoor hij de aandacht van Ajax trok, en uiteindelijk een jaar later vertrok.

De “JoJo-jaren” (1974 – 2000)

Sinds het vertrek van Brokamp in 1974 ging het bergafwaarts met MVV: in 1976 degradeerde de club voor het eerst in de historie naar een lagere divisie. Het eerste jaar in de Eerste Divisie werd afgesloten met een derde plaats, het tweede jaar werd de tweede plaats behaald, en promoveerde de club via de nacompetitie naar de Eredivisie. Op 20 april 1980 won MVV in Amsterdam met 3-6 van Ajax. Dit was het hoogste aantal doelpunten dat Ajax ooit tegen kreeg in De Meer. Na een aantal jaar op het hoogste niveau te hebben gespeeld degradeerde de club weer in 1982, waarna ze in 1984 kampioen van de eerste divisie werden en weer promoveerden. In 1986 degradeerde de club voor de derde maal in 10 jaar, en promoveerde weer in het seizoen 1987/1988. In de jaren die volgden kon MVV telkens degradatie afwenden met spelers als Erik Meijer en Hans Visser. In de seizoenen 1991/1992 en 1992/1993 eindigde MVV tweemaal achter elkaar op de zevende plaats, net niet hoog genoeg voor een UEFA Cup ticket. In het jaar 1992 werd MVV zelfs door de KNVB uitgeroepen tot “Team van het Jaar”, wegens het aanvallende en attractieve voetbal dat coach Sef Vergoossen zijn team liet spelen. In 1995 degradeerde het team echter weer. In 1997 werd, onder leiding van voormalig MVV-keeper Frans Körver, het kampioenschap van de eerste divisie behaald, waarna ruim 50.000 uitzinnige fans op het Marktplein in Maastricht uit hun dak gingen. Echter, in 2000 volgde alweer de vierde degradatie in 15 jaar.

Meer dan een decennium eerste divisie (2000 – 2009)

Sinds de degradatie in 2000 is het MVV niet meer gelukt om terug te keren naar het hoogste niveau van het Nederlands betaald voetbal. Zodoende speelt het inmiddels meer dan tien jaar in de eerste divisie, ofwel Jupiler League. In 2004 behaalde MVV de slechtste prestatie ooit uit de clubgeschiedenis, door als 18e te eindigen in de Eerste Divisie. Na een aantal middelmatige jaren ging het sportief gezien vanaf 2008 weer beter met de club. In 2008 (5e in de eindstand) en 2009 (6e in de eindstand) strandde MVV in de 2e ronde van de play-offs, waarin in 2008 RKC Waalwijk en in 2009 toenmalige eredivisieclub De Graafschap roet in het eten gooiden.

Financiële problemen en de redding (2010)

In 2010 kwam MVV wederom in de financiële problemen. Nadat aan het begin van het seizoen een overname van de club door een Turkse zakenman door de KNVB werd tegengehouden wegens vermeende belangenverstrengelingen met een Turkse club, had de club in het voorjaar van 2010 grote financiële problemen en kwam aan de rand van een faillissement te staan. De club zocht steun bij de gemeente Maastricht en werkte aan een akkoord met haar crediteuren. Hierdoor was het onzeker of de club een licentie voor het seizoen 2010/11 zou krijgen. Wel was duidelijk dat zelfs bij het verkrijgen van een licentie MVV dat seizoen in ieder geval met punten in mindering zou beginnen (als straf).

Op uitnodiging van het bestuur van de Supportersclub MVV Maastricht kwamen in oktober 2009 een aantal Maastrichtenaren bij elkaar om over een toekomst voor MVV te spreken. Reële zorgen over de levensvatbaarheid van MVV vormden de aanleiding voor dit initiatief.

Vanuit betrokkenheid is destijds de initiatiefgroep ‘MVV Maastricht’ ontstaan en is in beslotenheid gewerkt aan een voorstel voor een levensvatbare betaald voetbalorganisatie (BVO) in Maastricht. Een BVO met toekomstperspectief. Een BVO waarbij economische en maatschappelijke belangen op sportieve wijze integreren. Een BVO die Maastrichtenaren en haar regio samenbrengt. Een BVO die veelzijdige belangen transparant, verantwoord en duurzaam behartigt.

Waarom? Gezien de op dat moment ontstane economie situatie en de behoeften aan een duurzaam toekomstperspectief voor henzelf en de generaties na hen, zagen ze op allerlei gebieden grote veranderingen. Maar ze wisten ook dat veel menselijke behoeften altijd hetzelfde zouden blijven, zoals sociaal contact, gezondheid, ontspanning en plezier, competitie, zorg voor hun kinderen, enzovoort en zoverder.

Vanuit diverse gedachten, kennis en ervaring – maar bovenal vanuit betrokkenheid, hebben enkele Maastrichtenaren dan ook het maatschappelijk belang begrepen van een levensvatbare BVO te Maastricht. Zij hebben zich geroepen gevoeld, wellicht overmoedig maar zeker integer, om een idee te formuleren wat dat mogelijk zou kunnen maken. Er is daarbij naar randvoorwaarden gekeken, naar belangenintegratie van gemeente, regio, bedrijfsleven, spelers, supporters, scholen et cetera, en naar de realiteit om een neerwaartse trend om te buigen naar een duurzaam toekomstperspectief.

Op 9 juni 2010 wist de initiatiefgroep een akkoord te bereiken met alle schuldeisers, en ontving hierdoor 1,8 miljoen euro voor het stadion van de gemeente Maastricht. Ook werd een achterstallige schuld van 1,7 miljoen bij de gemeente kwijtgescholden.

Een nieuwe start (2010 – tot nu…)

MVV Maastricht kon schuldenvrij beginnen aan het seizoen 2010/2011. De club veranderde dat seizoen haar naam van 'Maastrichtse Voetbal Vereniging' naar 'Maatschappelijke Voetbal Vereniging Maastricht' en ook het clublogo en het bestuur veranderden. Met alle veranderingen was MVV klaar voor een nieuwe start. De KNVB legde de club wel een straf op vanwege de financiële perikelen in 2010, waardoor het met acht minpunten aan de competitie moest beginnen.[1] Toch eindigden ze met een boven verwachting behaalde 10de plaats. Ook in 2011, 2012 en 2013 bereikte MVV weer de playoffs maar strandde de club steeds in de eerste ronde door uitschakeling door respectievelijk FC Volendam, SC Cambuur en wederom FC Volendam.

Onder leiding van coach René Trost, die aan zijn derde en laatste seizoen in Maastricht bezig was, streed de club in het seizoen 2012/2013 vanaf het begin van dat seizoen mee om het kampioenschap en stond lange tijd bovenaan met vaak een grote voorsprong op de concurrenten. De club werd meteen periodekampioen van de 1e periode, werd vervolgens "winterkampioen" en behield ook in de 2e seizoenshelft lange tijd zicht op het kampioenschap. Door de faillissementen van AGOVV en Veendam werden echter, volgens de regels van de KNVB, de gespeelde resultaten tegen die clubs geschrapt. MVV had op dat moment drie keer tegen die clubs gespeeld en drie keer gewonnen, waardoor MVV maar liefst 9 punten moest inleveren. Uiteindelijk werd MVV vijfde, met 11 punten achterstand op kampioen SC Cambuur. 

Tijdens het seizoen 2013/2014 stond Tiny Ruijs voor de groep als trainer. De resultaten in de eerste seizoenshelft waren echter niet om over naar huis te schrijven. Na de verloren bekerstrijd tegen JVC Cuijck, op 18 december 2013, besloten Ruijs en MVV Maastricht uit elkaar te gaan. Manager Voetbalzaken Ron Elsen nam het trainersroer over. Hij leidde de ploeg na de winterstop met een reeks van 26 punten toch nog naar een 11e plaats op de ranglijst en liep, ternauwernood de Play-Offs mis. Dat laatste gebeurde een seizoen later ook weer. Voor de winter behaalde MVV 14 punten uit 19 wedstrijden, na de winter kwamen daar 34 punten bij. Eindresultaat: de 11e plaats. De laatste periodetitel werd op 1 puntje misgelopen.

Trainer Ron Elsen stond ook tijdens het seizoen 2015-2016 aan het roer bij MVV Maastricht. Hij behaalde een 10e plek in de Jupiler League en dwong daarmee Play-Offdeelname af. In de Play-Offs schakelde MVV in de eerste ronde FC Volendam uit, maar vond de club haar Waterloo in Doetinchem (2e ronde PO's). 

In seizoen 2016-2017 startte Ron Elsen aan zijn 3e volledige seizoen bij de Maastrichtse club. 

In de zomer van 2022 haalde directeur Erik Noor World Soccer Holdings als investeerder naar Maastricht. Deze Amerikaanse investeerder werd voor 25 procent eigenaar van de club. De bedoeling was dat de Amerikanen (later Dutch Soccer Holding) MVV in z'n geheel zouden overnemen. In de zomer van 2024 waren er betalingsproblemen bij MVV en werd de WHOA-procedure gestart. Na afsluiting hiervan nam Maastricht Collectief BV - een groep lokale ondernemers - de aandelen van de Amerikanen over.

MVV staat tot op heden 16e op de eeuwige Eredivisie-ranglijst, tussen GA Eagles en sc Heerenveen.

MVV in Europa

Intertoto Cup 1970

De Intertoto Cup was sinds 1967 een mogelijkheid voor ploegen om in de zomer te kunnen blijven voetballen. Deze editie van 1970 werd zoals gebruikelijk gehouden tijdens deze zomerstop. Er werden alleen groepswedstrijden georganiseerd, omdat het onhaalbaar bleek om nog knock-outronden te spelen na de zomerstop. Clubs hadden daarvoor een te druk programma en de UEFA had bepaald dat ploegen die al aan UEFA-toernooien zoals de twee edities van de Europa Cup meededen, niet mochten deelnemen aan andere toernooien.

Aan deze editie van het toernooi deden 52 ploegen mee, zestien meer dan vorig jaar. Er was net als twee jaar geleden weer sprake van A- en B-groepen, maar van geografische scheiding was nog amper sprake. Dit keer waren er vijf A-groepen van vier teams en acht B-groepen van vier teams. Alle ploegen speelden zes wedstrijden. Er deden negen ploegen mee uit Zweden, acht uit West-Duitsland, zeven uit Tsjecho-Slowakije, zes uit Oostenrijk, vijf uit Nederland, vier uit België, Denemarken, Polen en Zwitserland en één uit Frankrijk.

De ploeg met de beste score van het toernooi was het Tsjecho-Slowaakse Slavia Praag uit groep B2. Het haalde 11 punten en een doelsaldo van +9. In de A-groepen haalde MVV de beste score: 10 punten en een doelsaldo van +7.

Clublied en supporterslied

CLUBLEED oet 1947

En veer zien voetbalspeulers - us club hèt MVV -

\/eer speule com-pe-titie - in de K.N.V.B. -

't Koppe ên 't schotte - dat zit us in 't blood -

Auch "switch" en balle stoppe - dat kinne veer hiel good -

Dus jonges zèt ‘m nog ins e-ve’n op.

Refrein:

Want veer zien echte M.V.V.-jers

De roei bluuskes stoon us sjiek - met de staar op manjefiek -

Witte breukskes tot aon de knee-je

Zeet dat zien de pèkskes vaan de M.V.V. (vaan M.VV)

En al moos-te veer ouch belee-ve,

Dat 't neet zoe good zouw goon - M.VV blijf toch bestoon -

Zing noe mèt, dat ze lang maag leve

Hoera Viva! Veur roed en wit! veur M.V.V. HIEP HEI !!

Bestuur en alle lede - die wèrreke veur tien -

Te-same met d'n trainer, - um kam-pioen te zien -

En ès veer dat daan weu-re - nao hie-le langen tied -

Daan heet, vaan al de meuite, toch zeker niemand spiet

Dus jonges zèt ‘m nog ins e-ve’n op.

Refrein:

Want veer zien echte MVV. -jers

De roei bluuskes stoon us sjiek - met de staar op manjefiek -

Witte breukskes tot aon de knee-je

Zeet dat zien de pèkskes vaan de M.V.V. (vaan M.\VV)

En al moos-te veer auch belee-ve,

Dat 't neet zoe good zouw goon - MVV blijf toch bestoon -

Zing noe mèt, dat ze lang maag leve

Hoera Viva! Veur roed en wit! veur M.V.V. HIEP HEI!!

Tekst en muziek geschreven door Math Niël

Het supporterslied van MVV Maastricht heet: “Jao dat is us MVV”, en is ook geschreven door Math Niël. Het gehele supporterslied is gezongen in het Maastrichts. De tekst luidt:

Dao is in Mestreech ’n feijn voetbalclub,

Häör terrein dat laog aon de Boschpoort.

En ouch weer op Geusselt zien veer present,

Um te zien wie häör speul us bekoort.

Veer stoon langs de leijn en doen trouw us bès,

Zinge steeds opnui dit leed:

Vaan de club oet Mestreech: die al ging ’t ins neet,

Noets de mood verloore heet.

Refrein: (2x)

Jao, dat is us M.V.V.

Iere klas K.N.V.B.

Drage de kleure roed en wit,

En höbbe speul boe fut in zit,

Es g’r mer ‘ns "draon" wèlt goon,

Jèh daan zeet geer neet te sloon,

Hup, hup, hup, M.V.V.!

Es geer wèlt, M.V.V.!

Komp g’r op de ierste plaots te stoon!

M!V!V!

Bekende oud-spelers

MVV Maastricht heeft vele bekende spelers gehad in de loop der jaren. Hieronder staan de bekendste:

• *Koen Kostons
• *Gerard Bergholtz
• *Ruud Boffin
• *Jo Bonfrère
• *Wilfred Bouma
• *Ernie Brandts
• *Willy Brokamp
• *Christian Brüls
• *Tom Daemen
• *Rob Delahaije
• *Johan Derksen
• *Johan Dijkstra
• *Rein van Duijnhoven
• *’Emerson’ Luiz Firmino
• *Eric Gerets
• *Barry Hulshoff
• *Yvo Joordens
• *Frans Körver
• *Willy van der Kuijlen
• *Denny Landzaat
• *Roberto Lanckohr
• *Mark Luijpers
• *Bert van Marwijk
• *Erik Meijer
• *Gerrie Mühren
• *Dick Nanninga
• *Kenneth Pérez
• *Richard Roelofsen
• *Cees Schapendonk
• *Jo Toennaer
• *Reginald Thal
• *Gunter Thiebaut
• *Ole Tobiasen
• *Hans Visser
• *Joost Volmer
• *Anton Vriesde
• *Sjoerd Winkens
• *Fons van Wissen

Voormalige trainers

Enkele voormalige MVV Maastricht-trainers zijn:

*Paul Bracke
*Cor Brom
*Leo Canjels
*Fuat Çapa
*Jan van Deinsen
*Rob Delahaije
*Ron Elsen
*Viktor Havlicek
*Barry Hughes
*Andries Jonker
*Harry Julian
*Bill Julian jr.
*Frans Körver
*George Knobel
*Wim Koevermans
*Jurrie Koolhof
*Andre Maas
*Robert Maaskant
*Roger Reijners
*Jan Reker
*Tiny Ruijs
*Charles Siezenis
*Leo Steegman
*René Trost
*Sef Vergoossen
*Maarten Vink
*Clemens Westerhof

*Darije Kalezic

*Maurice Verberne

Supporters

MVV Maastricht heeft altijd een relatief grote supportersschare gehad: de laatste jaren bezoeken gemiddeld circa 5.000 à 6.000 toeschouwers de thuisduels van de club en bij play-offwedstrijden of derby's tegen andere Limburgse clubs loopt dit aantal zelfs op tot 7.500 à 8.500, waarmee het stadion praktisch uitverkocht is.

De harde kern van MVV Maastricht zit op de "Angel Side", achter het doel op de oude hoofdtribune. De naam verwijst naar het stadswapen van Maastricht, waar een engel in verwerkt is.

Bronnen (met dank aan);
*Wikipedia
*MVV Archief